Kultura regreso
Kultura regreso (ruse культурная отсталость:) estas fenomeno, en kiu unu elemento de la kultura agordo ne tenas sin kun aliaj, ne plene disvolviĝas. Kultura regreso estis termino uzita de sovetiaj politikistoj kaj etnografoj. Estis ĉe unu punkto oficiale 97 "kulture regresintaj" nacioj en Sovetio. Membroj de "kulture regresinta" nacio estis elektebla por prefera pritrakto en universitataj agnoskoj. En 1934 la Centra Administra Komitato deklaris ke la termino ne plu estu uzata, tamen prefera trakto por certaj malplimultoj kaj la antaŭenigo de lokaj ŝtatanoj en la partia strukturo tra korenizatsiya daŭris dum pluraj pliaj jaroj.[1][2][3]
Karakterizaĵoj[redakti | redakti fonton]
La Popola Policejo por Edukado enlistigis kvin oficialajn karakterizaĵojn de kulture regresintaj nacioj:[4]
- Ekstreme malalta nivelo de legokapablo
- Ekstreme malalta procento de infanoj en lernejo
- Manko de alfabeto konektita al literatura lingvo
- Ekzisto de "socia problemaĵoj" (subpremo de virinoj, rasa malamikeco, nomadismo, religia fanatikeco)
- Ekstreme malalta nivelo de naciaj kadroj
Listo de "kulture regresintaj" nacioj[redakti | redakti fonton]
En 1932 la Popola Policejo por Edukado eldonis oficialan liston de "kulture regresintaj" nacioj:
- Abĥazoj
- Adigeoj
- Aĝaroj
- Aleutoj
- Asirianoj
- Azerioj
- Avaroj Dagestano
- Baksanoj (tribo de Balkaroj)[5]
- Balkaroj
- Baŝkiroj
- Besermyan (Besermanoj)
- Bulgaroj
- Burjatoj
- Ĉeĉenoj
- Ĉerkesoj
- Hanoj
- Chud (Ĉudoj)
- Ĉukĉoj
- Chuvans (Ĉuvanoj)
- Ĉuvaŝoj
- Dargoj
- Dolgans (Dolganoj)
- Dungans
- Eskimoj
- Nivĥoj
- Golds (Hezezuhoj)
- Grekoj en Rusio kaj el Sovetunio
- Inguŝoj
- Ingroj]
- Kabardoj
- Kaitakoj (nun klasifikataj kiel Dargoj)[6]
- Kalmukoj
- Kamĉadaloj
- Karaĉajoj
- Karagasy (Tofalaroj)
- Nogajoj
- Karakalpakoj
- Kareloj
- Kazaĥoj
- Ketoj
- Ĥakasoj
- Komioj (Komioj-Permiakoj)
- Komioj (Komioj-Zirianoj)
- Koryaks (Koriakoj)
- Koryo-saram (Korio-saramoj, korea popolo en postsoveta socio)
- Krymchaks (Krimĉakoj)
- Kumandinoj
- Kumikoj
- Kurdoj
- Jezidoj (Jezidaj kurdoj)
- Kirgizoj
- Lakoj (etno el Dagestano
- Lamutoj
- Lezgoj
- Sameoj
- Evenkoj
- Marioj
- Moldavoj
- Mongoloj
- Mordvoj
- Nagajbakoj
- Negidals (Negidaloj)
- Nenecoj
- Nogajoj
- Oirats (Ojradoj)
- Oroch (Oroĉoj)
- Orochen (Orochon, tribido de la evenkoj)[7]
- Osetoj
- Ĥantoj
- Persoj
- Ciganoj (Romaoj)
- Rutuloj
- Samagir (Hezezuoj)
- Shapsugs (Ŝapsugoj)
- Shors (Ŝoroj)
- Soyot (Sojotoj)
- Tabasaranoj
- Taĝikoj
- Taranchi (Taranĉoj)
- Tatoj Kaŭkaso
- Tataroj (ekster la Tatara Aŭtonoma Sovete Socialista Respubliko)
- Tavgi (Nanasanoj)
- Teptyars (nun klasifikataj kiel Baŝkiroj)[8]
- Teleuts (Teleutoj)
- Evenkoj
- Turkmenoj
- Tuvoj
- Udegoj
- Udmurtoj
- Ulch (Ulĉoj)
- Ujguroj
- Uzbekoj
- Vepsoj
- Mansoj
- Votoj
- Jakutoj
- Jukagiroj
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
Notoj[redakti | redakti fonton]
Tiu ĉi artikolo estas traduko de la samtema artikolo en la angla Vikipedio je la 1-a de oktobro 2019.
Referencoj[redakti | redakti fonton]
Terry Dean Martin (2001). The Affirmative Action Empire: Nations and Nationalism in the Soviet Union, 1923-1939. United States: Cornell University Press. ISBN 978-0-8014-8677-7.
Wixman, Ronald (1984). The Peoples of the USSR: An Ethnographic Handbook. United States: M.E. Sharpe. ISBN 978-0-87332-506-6.