Klára Vályi
| Klára Vályi | |
|---|---|
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 30-an de novembro 1757 en Rimavské Janovce |
| Morto | 1-an de januaro 1820 (62-jaraĝa) en nekonata valoro |
| Lingvoj | hungara |
| Ŝtataneco | Hungario 
|
| Okupo | |
| Okupo | poeto akuŝisto
|
Klára Vályi [vAji], laŭ hungarlingve kutima nomordo Vályi Klára estis hungara akuŝistino, poeto. Ŝia geedziĝa nomo estis hungarlingve Kováts Gáborné [kovAĉ].
Klára Vályi [1] naskiĝis supozeble en 1750 en Hungara reĝlando en Jánosi (nuntempa Rimavské Janovce en Slovakio), ŝi mortis ie en 1820.
Biografio[redakti | redakti fonton]
Pri vivo de Klára Vályi postrestis malmulte da informoj. Ŝi akiris akuŝistan diplometon en kurso de Reĝa Universitato de Pest. En la 1790-aj jaroj ŝi vivis en Komárom, kie ŝi apartenis al poezia rondo de Mihály Csokonai Vitéz kaj József Gvadányi. En la malfruaj 1790-aj jaroj kaj fruaj 1800-aj jaroj ŝi lernis en Vieno. En 1802 ŝi havis akuŝistan postenon en Hont, kie ŝi propagandis ankaŭ la bankultutron.
Ŝiaj poemlibroj[redakti | redakti fonton]
- Buzdító versek a nemes magyar insurgensekhez (1798)
- Magyar Tempe (Vác, 1807)