Gyula Vályi
| Gyula Vályi | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 25-an de januaro 1855 en Târgu Mureș |
| Morto | 13-an de oktobro 1913 (58-jaraĝa) en Kluĵo |
| Tombo | Tombejo Házsongárd 46° 45′ 53″ Nordo 23° 35′ 37″ Oriento / 46.764686 °N, 23.593573 °O (mapo) 
|
| Ŝtataneco | Hungario
|
| Alma mater | Universitato Francisko-Jozefo (–1877) Universitato Francisko-Jozefo - doktoreco (–1880)
|
| Familio | |
| Patro | Károly Vályi
|
| Frat(in)o | Gábor Vályi
|
| Okupo | |
| Okupo | matematikisto
|
VÁLYI Gyula (vaji) estis hungara matematikisto, universitata profesoro, ano korespondanta de la MTA (1891). Li naskiĝis en Marosvásárhely la 25-an de januaro 1855 kaj mortis en Koloĵvaro la 13-an de oktobro 1913. Lia patro estis Károly Vályi, lia frato estis Gábor Vályi.
Biografio[redakti | redakti fonton]
Gyula Vályi akiris instruistan diplomon pri matamatiko-fiziko en Koloĵvaro en 1877. Du jarojn per stipendio li studis en Universitato de Berlino; tie li komencis siajn memstarajn esplorojn. Ekde 1881 li estis universitata privatprofesoro en Koloĵvaro, ekde 1884 li profesoris teorian fizikon kaj poste matematikon. En 1911 li petis sian pensiumison pro sia malfortiĝinta vidkapablo. Li ne publikigis multe, sed gravajn verkojn.
Ĉefaj verkoj[redakti | redakti fonton]
- A másodrendű partialis differentialis egyenletek elméletéhez (doktori értekezés, Kolozsvár 1880).