Saltu al enhavo

Gyula Erkel

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Gyula Erkel
Gyula Erkel
Gyula Erkel
Persona informo
Naskiĝo 4-an de julio 1842 (1842-07-04)
en Buda
Morto 22-an de marto 1909 (1909-03-22) (66-jaraĝa)
en Újpest
Ŝtataneco Hungario Redakti la valoron en Wikidata
Familio
Patro Ferenc Erkel Redakti la valoron en Wikidata
Patrino Adél Adler (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata
Frat(in)oj Sándor Erkel, Elek Erkel, László Erkel kaj Lajos Erkel (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata
Infano Jenő Erkel (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata
Okupo
Okupo komponisto
dirigento
pianisto Redakti la valoron en Wikidata
vdr

Gyula Erkel [djula], laŭ hungarlingve kutima nomordo Erkel Gyula estis hungara dirigento, komponisto, pianisto, altlerneja instruisto. Li estis la plej aĝa filo de Ferenc Erkel, liaj fratoj estis ekzemple Sándor Erkel kaj László Erkel.

Memortabulo pri Gyula Erkel
Gyula Erkel staras la 3-a de maldekstro

Gyula Erkel [1] naskiĝis la 4-an de julio 1842 en Pest (urbo) aŭ en Buda, li mortis la 22-an de marto 1909 en Újpest.

Biografio[redakti | redakti fonton]

Gyula Erkel komence lernis muzikon hejme, poste de Mihály Mosonyi ĝis 1860. Li debutis en orkestro de Nacia Teatro de Pest kiel triangulisto en aĝo 5!. Ekde 1857 li pianludis. Li estis oficiale frapinstrumentisto de la Teatro inter 1856–1861, poste 2 jarojn li estis familia muzikinstruisto kaj pianisto ĉe grafa familio. En 1863 li ricevis la postenon tria dirigento de la Nacia Teatro. Inter 1884-1889 li estis dirigento de la Reĝa Operejo, poste li emeritiĝis (tamen ekzemple en 1892 li dirigentis). En tiu dirigenta periodo li dirigentis ankaŭ koncertajn orkestrojn. Inter 1879 kaj 1908 li instruis ankaŭ en la Muzikakademio, poste li iĝis emerito. Intertempe en 1891 li fondis muziklernejon en Újpest, kiun li direktis ĝis sia morto.

Li edziĝis en 1870, poste 6 geinfanoj naskiĝis.

Elektitaj komponaĵoj[redakti | redakti fonton]

  • Magyar induló, d-moll (hungara marŝo)
  • Ede Szigligeti: Álmos (teatra akompana muziko, 1859)
  • Emlék Gyulára (komponaĵo por 2 pianoj, 1862)
  • Ŝekspiro: Makbeto (teatra akompana muziko, 1867)
  • Jenő Rákosi: A ripacsos Pista dolmánya (teatra akompana muziko, 1874)

Elektitaj disĉiploj[redakti | redakti fonton]

Memorigiloj[redakti | redakti fonton]

  • memortabulo, strato kaj muziklernejo (1991) en Budapeŝto-Újpest

Fontoj[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]