Michel Bussi
| Michel Bussi | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Persona informo | |||||
| Michel Bussi | |||||
| Naskiĝo | 29-an de aprilo 1965 (59-jaraĝa) en Louviers | ||||
| Lingvoj | franca vd | ||||
| Ŝtataneco | Francio vd | ||||
| Alma mater | Universitato de Rueno vd | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | verkisto universitata instruisto  vd
| ||||
| Laborkampo | Voĉdona geografio kaj kreiva kaj profesia verkado vd
| ||||
| Doktoreca konsilisto | Yves Guermond vd | ||||
| |||||
| |||||
| En TTT | Oficiala retejo vd | ||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Michel BUSSI naskiĝis la 29-an de aprilo 1965 en Louviers kaj estas franca verkisto kaj geografo.
En 2020 Michel Bussi estis la dua plej legata franca verkisto en Francio, laŭ la klasigo de GFK-Le Figaro, kaj laŭ nombro de venditaj libroj (preskaŭ unu miliono da venditaj ekzempleroj en 2019).[1]
Verkoj[redakti | redakti fonton]
- 2006 : Code Lupin
- 2007 : Omaha crimes
- 2008 : Mourir sur Seine
- 2009 : Sang famille
- 2011 : Nymphéas noirs (Nigraj nimfeoj)
- 2012 : Un avion sans elle (Aviadilo sen ŝi)
- 2013 : Ne lâche pas ma main
- 2014 : N'oublier jamais
- 2014 : Gravé dans le sable
- 2015 : Maman a tort (Panjo malpravas)
- 2016 : Le temps est assassin
- 2017 : La Dernière Licorne (La lasta unukorno)
- 2017 : On la trouvait plutôt jolie
- 2019 : J'ai du rêver trop fort
- 2020 : Au soleil redouté
- 2021 : Rien de t'efface
- 2021 : Code 612: qui a tué le Petit Prince ?
- 2022 : Nouvelle Babel
- 2023 : Trois vies par semaine (Tri vivoj po semajno)
Fonto[redakti | redakti fonton]
- Laù franca vikipedio
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ «Notre palmarès des romanciers français qui vendent le plus» ĉe Le Figaro, 15a de januaro 2020 (konsultita la 4an de junio 2020).