L'Homme aux quarante écus

El Vikipedio, la libera enciklopedio
L’Homme aux quarante écus
literatura verko
Aŭtoroj
Aŭtoro Voltaire
Lingvoj
Lingvo franca lingvo
Eldonado
Eldondato 1768
Ĝenro filozofia fabelofikcio • rakontado
Loko de rakonto FrancioruroParizoEgiptioBabilonioRomoEŭropo
vdr

L'Homme aux quarante écus (La homo de kvardek eskudoj) estas rakonto de Voltaire, aperinta en 1768.

Tiu enspezo de kvardek eskudoj devenas el neatendita kalkulo: tiu de la fikcia divido de la areo de la regno inter la nombro de la landanoj, kaj de la enspezo asocia al la koresponda areo: oni povus vidi ĉi tie unuan skizon de la aktuala koncepto de baza enspezo.

En la praktiko, la rakontisto klarigas ke tiu mono permesas survivi, sed en tre malriĉa kondiĉo. Oni priskribas la fiskan premadon, prezentita kiel racia sub Henriko la 4-a kaj Ludoviko la 13-a sed neeltenebla sekve.