Histoire d'un bon bramin
| Histoire d'un bon bramin | |
|---|---|
| literatura verko | |
| Aŭtoroj | |
| Aŭtoro | Voltaire |
| Lingvoj | |
| Lingvo | franca lingvo |
| Eldonado | |
| Eldondato | 1761 |
| Ĝenro | filozofia fabelo • fikcio • rakontado |
Histoire d'un bon bramin (Historio de bona bramano) estas filozofia fabelo verkita de Voltaire kaj publikigita en 1761, kies temo estas tiu de la feliĉa stultulo.
Resumo[redakti | redakti fonton]
Unu bramano, saĝulo, plena je spirito kaj riĉa estas malfeliĉa ĉar li estas konscia pri sia malklero pri la naturo de la animo, de la pensaro, de la tempo, de la dioj ktp. Lia najbarino, nome religiema baratanino, stulta kaj malriĉa, nenion demandas al si kaj estas feliĉa se ŝi havas akvon de la rivero Gango por lavi sin.
La bramano konstatas tiam ke li estus feliĉa se li estus stulta, sed tiam li ne volus tian feliĉon.