Hipoklorita acido

Hipoklorita acido
Plata kemia strukturo de la Hipoklorita acido
Tridimensia kemia strukturo de la Hipoklorita acido
Alternativa(j) nomo(j)
Hipokloroza acido
Kemia formulo	HOCl
CAS-numero-kodo	7790-92-3
ChemSpider kodo	22757
PubChem-kodo	24341
Merck Index	15,4904
Fizikaj proprecoj
Aspekto	duonverde flava likvaĵo
Molmaso	52,457 g·mol-1
Bolpunkto	100 °C malkomponiĝas
Acideco (pKa)	7,53
Solvebleco	Akvo:Tute solvebla
Mortiga dozo (LD50)	2000 mg/kg (buŝe)
Sekurecaj Indikoj
Riskoj	R29 R34 R36 R37
Sekureco	S18 S24 S25
Pridanĝeraj indikoj
Danĝero C Koroda Xn Noca por la sano O Oksidiga agento E Eksplodo- danĝera
GHS Damaĝo Piktogramo
GHS Signalvorto	Damaĝa substanco
GHS Deklaroj pri damaĝoj	H272, H314, H315, H317, H318, H319, H320, H400
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj	P210, P220, P221, P260, P262, P264, P273, P280, P301+330+331, P303+361+353, P304+340, P305+351+338, P310, P321, P337+313, P353, P360, P363, P370+378, P391, P405, P501
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo (25 °C kaj 100 kPa)

La Hipoklorita acido estas acido neorganika malforta kies formulo estas HClO.

Ĝi povas esti produktita reakciigante akvon kun Hipoklorita anhidrido laŭ la sekva Kemia reakcio:

$\mathrm {Cl_{2}O+H_{2}O\longrightarrow 2\ HClO}$

Historio

Hipoklorita acido estis malkovrita en 1834 fare de la franca apotekisto Antoine-Jérôme Balard (1802-1876) aldonante, al flakono da klora gaso, diluitan suspension de hidrarga (II) oksido en akvo. Li ankaŭ nomis la acidon kaj ĝiajn kunmetaĵojn.

Malgraŭ la relativa facileco por preparado, estas malfacile konservi stabila solvon de hipoklorita acida. Nur la lastaj jaroj sciencistoj povis kostefike produkti kaj konservi hipokloritan acidan akvon por stabila komerca uzo.

Proprecoj

Ĝi povas esti priskribita kemie kiel oksigen-dependa, tre malstabila kaj tre reaktiva nedisociigita klorojono. Ĉar ĝi estas unu el la plej fortaj hipohalogenitaj acidoj, ĝi ankaŭ estas unu el la plej potencaj oksidantoj inter la klorhavaj oksiacidoj kaj rekte respondecas pri la baktericida ago de kloraj komponaĵoj [Weiss 1989]. Kemie, HClO povas esti akirita per malsamaj metodoj.

La terapiaj uzoj de HClO komenciĝis en la unua mondmilito, kiam la alarma pliiĝo de mortoj pro infektoj en soldatoj kondukis al la serĉo de desinfektaĵo, kiu povus esti aplikita rekte al vundoj, kiu detruus mikroorganismojn kaj iliajn toksinojn, sen damaĝi la normalan histon. En 1915, la ekzamenado de pli ol 200 kunmetaĵoj kun baktericida ago permesis al esploristoj Alexis Carrel kaj Henry Dakin akiri solvon de tamponita natria hipoklorito (konata kiel solvaĵo de Dakin), kiu generis idealajn koncentriĝojn de HClO. Ili traktis vundojn, frakturojn, supurajn artikojn kaj aliajn patologiojn de ĉi tiu ordo, kun grandaj volumoj (1 ĝis 2 litroj/tage) de la bufrita solvo.

Aplikadoj

La utiligo plej komuna de la Hipoklorita acido, pro ĝiaj kvalitoj seninfektigaj devenantaj el ĝia forta tendenco al oksidiĝo, estas tiu de aldonaĵo jen en la nanejaj akvoj jen en la trinkakvoj por mortigi mikroorganismojn eventuale ĉeestajn.

Mineralaj acidoj

Halogenidaj acidoj
HF	Fluorida acido	HCl	Klorida acido	HBr	Bromida acido	HI	Jodida acido
HFO	Hipofluorita acido	HClO	Hipoklorita acido	HBrO	Hipobromita acido	HIO	Hipojodita acido
HFO2	Fluorita acido	HClO2	Klorita acido	HBrO2	Bromita acido	HIO2	Jodita acido
HFO3	Fluorata acido	HClO3	Klorata acido	HBrO3	Bromata acido	HIO3	Jodata acido
HFO4	Perfluorata acido	HClO4	Perklorata acido	HbrO4	Perbromata acido	HIO4	Perjodata acido

Vidu ankaŭ

• Kombinaĵoj de hidrogeno
• Klorita acido
• Hipobromita acido
• Hipofluorita acido
• Hipojodita acido
• Kloro

Eksteraj ligiloj

• Scibio Arkivigite je 2011-09-01 per la retarkivo Wayback Machine
• Scienza scuola
• La tua piscina Arkivigite je 2011-10-23 per la retarkivo Wayback Machine